این روزا رو صورت خیلی از ما آدما یه نقاب پیدا میشه . دیگه کم پیش میاد خودمون باشیم. برای دلخوشی بقیه و یا شاید خودمون هر لحظه یه رنگیم . این روزا یه دزد راحت میتونه به شکل یه آدم مورد اعتماد در بیاد و به کار خودش برسه . راحت میشه یه جور دیگه جلوه کرد . راحت میتونیم با یه کم سیاست دل یه آدم رو به رحم بیاریم . ما آدما بازیگرای ماهری شدیم . خیلیامون داریم نقش بازی می کنیم . هر ثانیه یه رنگیم یه بار مشکی یه بار سفید ، یه بار خوب یه بار بد ، فقط بستگی به موقعیتمون داره . اما خیلی سخت می تونیم امثال خودمون رو تشخیص بدیم . همون طور که راحت فریب میدیم راحت هم فریب می خوریم . بالاخره از یه جا و یه نفر ضربه می خوریم و تازه اون موقع معنی کارامون رو می فهمیم . ولی شاید اون موقع برای به دست آوردن قلبایی که شکوندیم خیلی دیر باشه . پس چرا از همین الآن حواسمون به خودمون و اطرافمون نباشه ؟نمی گم دیگه نقش بازی نکنیم . تو دنیای هزار رنگ امروز خیلی سخت میشه خودت باشی . فقط حواسمون به دور و برمون و ارزش قلب آدم ها باشه و نباید بذاریم دیر بشه . علاوه بر دیگران باید حواسمون به خودمون هم باشه و تا ایسان بودن کسی برامون ثابت نشده به اون آدم اعتماد نکنیم
